Een huis dat volgens de eigenares ‘bijna te mooi was’ om te kopen. Hanneke is tijdens de eerste bezichtiging meteen onder de indruk van de ruime bovenwoning. "Ik ging er vanuit dat het ‘out of my league’ was", zegt ze. "Het was ook gewoon te 'Linda'." Een paar weken later belde de makelaar op met de mededeling dat het huis nog steeds te koop was en de prijs gezakt. "Ons oude huis in de wijk Lombok was klein en voor een deel ondergronds. Kijk hoe hoog deze plafonds zijn, wat een ruimte we hebben en dat allemaal bovengronds", zegt Hanneke alsof ze nog steeds niet kan geloven dat ze er woont.
Zeven jaar woont het stel nu aan de Emmastraat. Eerst waren er plannen om het oude huis in Lombok te verbouwen, maar dat bleek zo kostbaar dat ze besloten te zoeken naar iets nieuws. Per se in Arnhem, want ze houden van de stad en wat de stad te bieden heeft. “En het moest een oud huis zijn, want ik heb niks met nieuwe huizen”, zegt Hanneke. “We hebben ooit een half jaar in Vancouver gewoond en de wijk waar we daar verbleven lijkt op deze buurt. En zeg nou zelf, iedereen woont toch een keer in het Spijkerkwartier?”
Het mooie aan een oud huis vindt Hanneke de sfeer die
er hangt. “Zo’n mooi bewerkt balkon
heeft toch niemand? Ik houd ervan dat de
deuren niet strak zijn en dat alles een beetje scheef is.”
De buurt is alles behalve tegengevallen. “Er is veel. Ik vind het fijn om de mogelijkheid te hebben iedere avond uit te gaan, al maak ik er weinig gebruik van. Caspar, Metropole, Café Vrijdag, Cosi, het ligt allemaal op loopafstand.”
Hanneke zette een paar jaar geleden, samen met een aantal buren, Stadslab Arnhem (SLA) op. Een kleine groep mensen met een gezamenlijke droom om de leefomgeving naar eigen inzicht vorm te geven. “We wilden op een creatieve manier met de crisis omgaan.” De groep zet kleinschalige projecten op die bijdragen aan een duurzame toekomst. Zo kwam er op een braakliggend veldje aan de C.A. Thiemestraat een gezamenlijke moestuin. “Een mooie bijkomstigheid was dat ik zo mijn buren leerde kennen.” Hanneke vindt dat ze in een levendige wijk woont. “De meeste mensen die hier wonen zijn gesetteld en hebben het goed voor elkaar. Wat dat betreft was Lombok wat alternatiever.”
De buurt is alles behalve tegengevallen. “Er is veel. Ik vind het fijn om de mogelijkheid te hebben iedere avond uit te gaan, al maak ik er weinig gebruik van. Caspar, Metropole, Café Vrijdag, Cosi, het ligt allemaal op loopafstand.”
Hanneke zette een paar jaar geleden, samen met een aantal buren, Stadslab Arnhem (SLA) op. Een kleine groep mensen met een gezamenlijke droom om de leefomgeving naar eigen inzicht vorm te geven. “We wilden op een creatieve manier met de crisis omgaan.” De groep zet kleinschalige projecten op die bijdragen aan een duurzame toekomst. Zo kwam er op een braakliggend veldje aan de C.A. Thiemestraat een gezamenlijke moestuin. “Een mooie bijkomstigheid was dat ik zo mijn buren leerde kennen.” Hanneke vindt dat ze in een levendige wijk woont. “De meeste mensen die hier wonen zijn gesetteld en hebben het goed voor elkaar. Wat dat betreft was Lombok wat alternatiever.”
Hanneke en Ewout hadden bij hun vorige woning een tuin. Nu moeten ze het doen met een balkon en een dakterras op het zuiden. Ze kijken uit op een van de gezamenlijke binnentuinen die het Spijkerkwartier rijk is.
Hanneke haar huis voelt als thuis. “Ik kan hier goed ademhalen en mijn armen wijd doen zonder een muur aan te raken, het is ruim en licht. Als dit huis een ziel heeft dan is die donkergeel. Het is een optimistisch en vrolijk huis.” De kleur oranje overheerst in de ruime woonkamer. “Ik vind dat een warme en vrolijke kleur. Ik moet er niet aan denken het aan mijn lijf te dragen, maar in huis is het mooi”, zegt Hanneke.
Hanneke heeft geen wensen meer voor haar huis. “Op onze brievenbus zit een sticker met ‘We hebben alles al’, dat slaat ook op de inrichting. Alles is er. Gelukkig kan ik als er iets bijkomt goed weggooien of weggeven.”
We lopen een steile trap op naar de tweede verdieping. “Kijk dit is een reden dat ik hier niet mijn hele leven kan blijven wonen, op een dag kom ik de trap niet meer op”, zegt de bewoonster.
Op bed ligt een boek van Karl Ove Knausgard. “Moet je lezen, is
prachtig. De schrijver is nietsontziend voor anderen, maar ook voor zichzelf.”
Een bezoek in een prachtig huis met een zeer boeiende bewoonster. Als LOEP had gewild had ze met Hanneke meerdere woon- en lifestylebladen kunnen vullen. Over wonen, kunst, films, boeken, fotografie, Arnhem. Deze vrouw heeft niet alleen een geheel eigen woning gecreëerd, ze inspireert met haar verhalen en ideeën. In haar huis voel je je meteen thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reactie plaatsen